Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2009

A Farewell to Arms

Όλα τα πράγματα, όλες οι διαδρομές, όλες οι προσπάθειες κάνουν έναν κύκλο. Που ανοίγει ή στενεύει -και πάντοτε κλείνει- κυρίως εξ’ αιτίας της σκοπιμότητας που εξυπηρετούν. Το ίδιο και η προσωπική μου συμμετοχή εδώ. Αν χάσεις την πίστη σου πως εξυπηρετείς μια σκοπιμότητα, προσωπική, ευρύτερη ή και τα δύο, τότε καλό είναι…

Βεβαίως το 25th θα παραμείνει, όχι μόνο ως εικόνα αλλά και ως χώρος φιλοξενίας όσων ενδιαφερομένων.
Ευχαριστώ τους αναγνώστες που με άντεξαν/ενθάρρυναν, όσους συμμετείχαν συγγραφικά και κυρίως τον Αχιλλέα Παπακωνσταντή, που ήταν ο μοναδικός που υποσχέθηκε και συνεισέφερε τελικά, ουσιαστικά, σ’ αυτήν την προσπάθεια.
Η.

6 σχόλια:

Μιχάλης Τσαντίλας είπε...

Η προσπάθειά σου ήταν σπουδαία! Καλή συνέχεια σε ό,τι κάνεις από 'δω και πέρα...

zisis είπε...

Στεναχωριόμαστε που θα χάσουμε τα πολύ ωραία κινηματογραφικά σου κείμενα.

Chris Z. είπε...

:(

Unknown είπε...

Μιχάλη, παρομοίως για την δική σου, συνεχιζόμενη, προσπάθεια.
Σ' ευχαριστώ.

Ζήση φίλε μου, εδώ θα 'μαστε...

Την καλησπέρα μου Chris.

kioy είπε...

Οι σκοπιμότητες ανοίγουν και κλείνουν. Την αυλαία. Στην αδιακόπως άσκοπη παράσταση.

Η φυγή σου, όπως και να 'χει, είναι απώλεια. Η απουσία σου είναι απώλεια. Για τον κινηματογράφο. Μιας κομψής πένας, βαθιά ευαίσθητης, και τραυματικά εξομολογητικής.

Γατζώνομαι απ' το "εδώ θα 'μαστέ...", και περιμένω το άνοιγμά ενός νέου(ή του ίδιου) κύκλου.
Καλό βράδυ!

Unknown είπε...

Σ' ευχαριστώ από βάθους φίλε μου - λυπάμαι που δεν μπορώ να σε πω με τ' όνομά σου εδώ.
Είσαι ένας από τους λόγους που δικαιώνουν...